Za chmurami, gdzieś wysoko,
Za gwiazdami, gdzieś daleko,
Żył malutki ludek,
Co miał główkę jak stalówkę
I śmieszny podbródek.

Duże oczy jak dwa słońca,
Duże uszy, nie do końca...
Okulary duże miał
Na malutkim nosku,
Który mu leciutko drgał.

Lubił pisać i rysować,
Lubił bardzo podróżować
Na małym stateczku.
I do dzisiaj gdzieś szybuje
W tym swoim świateczku.

Spójrz do góry na gwiazdeczkę,
Spójrz na niebo, na chmureczkę,
Może ci się uda...
Zobaczyć wesołego ludka
Jak na niebie czyni c u d a!

©Janina Czarnecki
6 sierpnia 2014